De zandloper duidt op de kortstondigheid van het leven en op het gestadig naderen van het stervensuur. Als christelijk symbool komt de zandloper pas voor in de late Middeleeuwen. De gevleugelde zandloper symboliseert de tijd die vervliegt en de vergankelijkheid van de mens (psalm 90).
De zandloper kan zijn voorzien van de vleugels van een duif, doch ook met een vleugel zowel van een duif als van een vleermuis. De duif is een dagdier en een witte duif is zowel het symbool van de vrede als van de Heilige Geest. De vleermuis is een nachtdier en wekt afschuw. Dikwijls worden op middeleeuwse schilderijen (die van Breughel) demonen (kwade geestenen/of duivels) afgebeeld met vleermuisvleugels. De vleermuis staat voor kwaad, duivel, nacht en de dood. De betekenis van een zandloper met een duiven- en een vleermuisvleugel is dat de tijd (onze tijd van leven) vervliegt bij dag en nacht, bij goed en kwaad. De omkeerbaarheid van de zandloper wordt in de christelijke traditie gezien als symbool van het nieuwe leven na de wederopstanding. Vader Tijd (Chronos) wordt op grote uurwerken, zoals in Praag, afgebeeld met een zandloper en skeletten. zie ook: chronos, duif, vleermuis.
