Een witte duif is het symbool van liefde, vrede, onschuld en eenvoud. In de christelijke traditie is de duif het symbool voor de verloste ziel van de overledene. Een duif met een palm- of olijftak symboliseert vrede en verzoening.
Zittend op een grafmonument symboliseert een duif de ziel van de overledene, die krachten verzamelt voor zijn reis naar de hemel. De gedachte dat de ziel zich manifesteert in de gedaante van een duif heeft nog zeer lang stand gehouden. Nog in 1931 vertelde iemand in volle overtuiging: 'Mijn moeder was een heel best mens en doodeerlijk. Zij heeft de laatste jaren van haar leven veel verdriet gehad. Ze was werkvrouw bij een boer in Oosterwijtwerd (Gr.), en toen er op zekere dag geld gestolen was bij die boer, werd mijn oude moeder hiervan beschuldigd. Zij trok zich dit erg aan, begon te malen en te sukkelen. Toen ze op haar sterfbed lag, zei ze 'denk er aan, bij mijn graf zal het teken gegeven worden dat ik onschuldig ben. Toen de kist werd neergelaten kwam er een witte duif uit het graf en vloog regelrecht naar boven. Mijn broer en ik en verscheidene mensen hebben het duidelijk gezien. Dit was het teken van haar onschuld!'. zie ook: kleursymboliek, symbool, wit.
