s., foet, pl. f u o t t e n; te —, rinnende, geandefoet, to gean, op it skuonmakkersweintsje, mei de bilwein, mei it arbeidershynder; iem. voor de -en lopen, immen om ’e teannen rinne; zich uit de -en maken, fan ruten spylje, fuortstrike, útnaeije, útsnije; — bij stuk houden, stiif yn ’e skuon stean; heel wat -en in de aarde hebben, (hiel hwat) fuotten yn ’t gat, yn ’e groun, yn ’e ierde hawwe; iem. overal op de — volgen, immen op hakken en teannen neigean, immen alle hakstappen efternei rinne, immen alle stappen neigean; iem. iets voor de -en gooien, immen eat foar de skinen smite; op te grote — leven, it tiksel to lang hawwe, it seil to heech lûke, hise, to folle seil fiere; zijn geluk met -en treden, jins fortún forskoppe; een wit -je bij iem. hebben,
by immen in read letterke yn it almenak hawwe; te—vallen, to foet, to fiet falie; lompe -en, lobben; — van de zeedijk, (dyks)tean, -lobbe; aan de — van de dijk, yn it leech fan ’e dyk, ûnder oan (’e) dyk; — van kous, sok, fuotling; (maat), foet.
