Paal

betekenis & definitie

s., peal, pl. peallen; lange — (v. steigers enz.), jiffer, juffer; dunne — spier, spjirre; — van zeewering, sé-, dyk(s)peal; rij hoge palen ter bescherming van zeedijk, heechpeallen; — van draaihek waarom het hek draait, draeipeal; — van draaihek waarom het hek niet draait, slachpeal; dat staat als een — boven water, dat is sa fêst as in hûs, dat stiet sa fêst as de bank, dat is sa wis as eb en tij.