I. werpen, gooien; smijten; storten; af-, neer-, toe-, uit-, weggooien of -werpen; laten vallen [’t anker]; slaan [een brug]; schieten [stralen, wortels]; uitzenden [een zwerm]; verspreiden [schrik]; gieten [kaarsen]; jeter un cri, een kreet slaken; jeter les hauts cris, moord en brand schreeuwen; jeter le discrédit sur..., ...in discrediet brengen; jeter feu et flamme, vuur en vlam spuwen; jeter des feux, vonken schieten, fonkelen; jeter tout son feu, (te) hard van stal lopen; jeter de l'humeur (du pus), lopen, dragen, etteren; jeter une lettre à la poste, een brief op de post doen; jeter bas, om(ver)werpen, omhalen [muur]; afgooien; jeter dans le désespoir, tot wanhoop brengen; jeter en fonte, afgieten [standbeeld]; n'en jetez plus!, schei uit (met je gezwets)!;
II. se jeter, zich werpen, zich storten; uitmonden; elkaar toewerpen; geworpen (gegooid, gesmeten) worden; se jeter au cou de qn., iem. om de hals vallen; se jeter à l'eau, in het water springen, zich verdrinken.
