Benzine of aanverwante brandbare vloeistof of gas dat gebruikt wordt om de verbrandingsmotor te laten werken.
Wie in de jaren tachtig het geluk had om door de pitstraat of de paddock van een Formule 1-race te mogen wandelen, kon de benzinelucht al van verre ruiken. Voordat de samenstelling ervan reglementair was vastgelegd, experimenteerden brandstoffabrikanten er lustig op los en de Formule 1 was daarvoor de ideale proeftuin. Tegenwoordig moet Formule 1-benzine grotendeels hetzelfde zijn als wat de fan op weg naar een Grand Prix langs de snelweg in zijn auto tankt. Althans: dat willen de brandstofproducenten ons doen geloven. Formule 1benzine mag geen bestanddelen bevatten die niet in gewone benzine voor straatauto’s zitten, alleen is de samenstelling ervan compleet anders. Daarom wil een Formule 1-auto met benzine uit de pomp niet eens starten, terwijl ‘Jan de Fan’ met Formule 1-benzine in zijn Golfje na een paar honderd meter pruttelend tot stilstand komt.
Om de legaliteit van de Formule 1-brandstof te kunnen waarborgen, moet elke auto na de finish van een Grand Prix nog minstens een liter brandstof in de tank hebben. Dit wordt ter controle afgetapt en gecontroleerd. Er wordt vrijwel nooit illegale brandstof aangetroffen, wel worden soms coureurs gediskwalificeerd omdat zij minder dan een liter benzine hebben overgehouden.