Wat is de betekenis van brandstof?

Benzine of aanverwante brandbare vloeistof of gas dat gebruikt wordt om de verbrandingsmotor te laten werken. Wie in de jaren tachtig het geluk had om door de pitstraat of de paddock van een Formule 1-race te mogen wandelen, kon de benzinelucht al van verre ruiken. Voordat de samenstelling ervan reglementair was vastgelegd, experimenteerden brandst...

brandstof - Zelfstandignaamwoord 1. stof waaruit door middel van verbranding of een ander chemisch proces energie wordt gewonnen ♢ Waterstof heeft de toekomst als energiebesparende brandstof. ♢ Voedsel is brandstof voor het lichaam. Woordherkom...

brandstof - zelfstandig naamwoord uitspraak: brand-stof 1. wat verbrand wordt om warmte of energie te geven ♢ benzine is brandstof voor mijn auto Zelfstandig naamwoord: brand-stof de brandstof ...

Materiaal dat door verbranding warmte, en dus via een stoomcyclus, elektriciteit kan produceren. Bij uitbreiding spreekt men soms ook van nucleaire brandstof in plaats van splijtstof. Zie ook: fuel, F: fossiele brandstof. Vergelijk: F: splijtstof.

Een stof die verbrand wordt om verbrandingswarmte te krijgen.

brandstof - Materiaal dat wordt gebruikt om hitte of energie te leveren door verbranding.

stof (petrol, ens.), wat deur verbranding vir verwarming, lig en krag gebruik word.

s., branje, brant, brânning.

v. (-fen), stof met groot koolstof- en waterstofgehalte, geschikt en bestemd om verbrand te worden ter verwarming, zoals turf, hout, steenkolen, of om beweegkracht te leveren, zoals olie en benzine: handel in brandstoffen; synthetischebrandstoffen; benzine is de gewone brandstof voor explosiemotoren; (fig.) hetgeen twist, oorlo...