De prestaties van een Formule 1-auto worden voor een belangrijk deel bepaald door de banden.
Op een personenauto kijk je er nauwelijks naar om, maar op een Formule 1-auto spelen de banden een enorme rol. Sinds 1971 rijden Formule 1-auto’s op slicks: profielloze banden die een enorme hoeveelheid grip bieden, mits ze op de juiste bedrijfstemperatuur zijn gebracht. In een poging de almaar toenemende bochtensnelheden wat te beteugelen, werden in 1998 gegroefde banden voorgeschreven, een maatregel die zich in weinig populariteit kon verheugen. Slicks waren toen al zo onlosmakelijk verbonden met het aangezicht van de Formule 1 dat veel fans en coureurs opgelucht ademhaalden toen de slicks in 2009 terugkeerden.
Tegenwoordig is Pirelli de enige bandenfabrikant. Zij leveren banden in verschillende rubbersamenstellingen voor droog weer, en twee verschillende typen regenbanden. Overigens worden in de Formule 1 banden niet gevuld met lucht, maar met stikstof. Lucht bevat water, het vochtpercentage varieert per regio. Watermoleculen zetten uit bij verhitting, waardoor de bandendruk zal stijgen. Bij stikstof is dit niet het geval, waardoor de bandenspanning constanter is.
In 2022 verandert de wielmaat van een Formule 1-auto van 13 naar 18 inch, wat een flinke verandering betekent voor de ontwerpers. Een groot deel van de vering van een Formule 1-auto komt immers van de banden, en bij de veel plattere 18 inch-banden gaat de wielophanging daardoor een grotere rol spelen.