ketting; horlogeketting
In deze betekenis in 1731 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, achter in het boek Cartouche, of de Gestrafte Booswicht. Het komt hierin voor in de verbinding vosse slang voor ‘gouden ketting’. Omstreeks 1860 opgenomen in de Bargoense woordenlijst van M. Verwoert, onder meer als fokse slang (‘gouden ketting’), kleise slang (‘zilveren ketting’) en mousje slang (‘ijzeren ketting’). Vooral de verbinding fokse slang komt vaak voor, dan wel slang in combinatie met fokse oksenaar (‘gouden horloge’). Gouden horloges waren, met name onder pooiers, een geliefd statussymbool.
• Als echte souteneurs-typen bewogen zij zich doodelijk traag en vadsig; de zwaarberingde handen op het vergulde buikje en protserig over twee vestzakken verdeeld, de glimmende fokse oksenaar [gouden horloge] met gouden slang. ¶ Is. Querido, Van Nes en Zeedijk (1915), p. 295. De schrijver verklaart de betekenis in een voetnoot.
• De kerels tegenover ons smoezen onbegrijpelijke woorden als fokse slangen, platvinnen en brandweeren. ¶ J.C.L. Sand, Ratten van Amsterdam (1922), p. 73
