Gloria is in 1881 voor het eerst gevonden, in Gent. Een tijdschrift omschreef het indertijd simpelweg als 'borrel'. Bedoeld werd echter 'gesuikerde jenever, dien men doet vlammen', zo verduidelijkte Lievevrouw-Coopman in 1950. Lievevrouw-Coopman, de samensteller van het voornaamste Gentse dialect woordenboek, geeft het in de vorm gloriaatje en noemt het 'enigszins verouderd'.
Gloria is Latijn en betekent eigenlijk 'roem', maar in de moderne talen is het bovendien toegepast op alles wat heerlijk is. In Oost-Vlaanderen en de provincie Antwerpen zei men omstreeks de eeuwwisseling 't is er gloria kanneken voor 'men drinkt en feest er'. Een woordenboek uit 1899 kent gloria voor 'mengsel van warme koffie met suiker en brandewijn' en geeft als verklaring: 'De voorzangers plachten dien drank te gebruiken, omdat hij geacht wordt, de stem helder te maken, vandaar zijn naam.' In Oostende wordt een grog een gloorja of gloorjaatsje genoemd.
