Het (door de recherche) aftappen van de telefoonlijn. Deze vorm van afluisteren dient steeds te gebeuren met toestemming van de bevoegde rechter-commissaris, zo niet dan is er sprake van een clandestiene tap. Meestal gebeurt het wanneer blijkt dat mijnheer X bezig is met staatsgevaarlijke activiteiten. Niettemin ligt het afluisteren van iemands telefoon erg gevoelig vermits het privé-leven geschonden wordt. Woorden zoals het van oorsprong Engelse ‘tap’ en het daarvan gevormde Nederlandse werkwoord ‘tappen’ zijn minder direct en daardoor ook minder bedreigend.
Wie er bezig was de rijksrecherche of een of ander speciaal team dat wisten we niet, maar kort daarop bleek ons dat er wel een stuk of dertig taps liepen.
Het Parool, 01-12-90
Politietaps lieten zien dat hij in een periode van een jaar maar liefst 14 300 telefoongesprekken voerde.
HP/De Tijd, 16-12-94
Uit de telefoontaps is volgens de politie gebleken dat ‘wedstrijden werden verloren’ omdat via zogeheten ‘niet-ambtelijke omkoping’ vooral spelers in het buitenland werden omgekocht.
NRC Handelsblad, 22-02-2000
