Plaats waar men terecht kan om iets te melden: dikwijls een klacht (bijvoorbeeld over racisme) maar meestal is het woord een stijlbloempje voor de wat negatief overkomende kliklijn. Het komt erop neer dat nu ook rumoerige buren, handtastelijke paters, illegale huurders enzovoort met één anoniem telefoontje zijn aan te geven. Veel klikkers bellen niet zozeer in het belang van de samenleving maar in het belang van zichzelf.
Het fenomeen kliklijn, dat in de jaren negentig van de twintigste eeuw een ongekende groei meemaakte, beperkt zich al lang niet meer tot het aangeven van allerlei geboefte. Na de Tweede Wereldoorlog werd klikken geassocieerd met verraad (tijdens de bezetting aan de Duitsers). Het fenomeen werd vroeger dus niet getolereerd. ‘Meldpunt’ mag dan ook een verhullende benaming genoemd worden.
De inkt van een gemeentelijk voorstel om illegale huurders aan te pakken was drie weken geleden nog niet droog of het Utrechts Nieuwsblad kopte: ‘Utrecht wil ‘kliklijn’ onderhuur’. Daar had je de poppen aan het dansen. Wethouder Zwart had het vermaledijde woord nou juist met alle macht willen vermijden. ‘Meldpunt onrechtmatige bewoning’, stond een beetje versluierd in de nota, maar het mocht niet baten. Uitgerekend dat minieme onderdeeltje lichtte de krant eruit.
de Volkskrant, 22-10-1994
Hij wil een anoniem meldpunt tegen hun vermeende misdaden instellen.
Trouw, 09-10-99
De sociale dienst in Amsterdam bepleit een ‘meldpunt schulden’ om uithuiszetting te voorkomen.
Trouw, 11-08-2000
