hoer; prostituee*. Eigenlijk: iemand die behoort tot de wereld van de ‘demimonde’, waar men het met de zedelijkheid niet te nauw neemt. ‘Demimonde’ was een vondst van de zoon van Alexandre Dumas (1824-1895). Hij schreef rond 1855 een toneelstuk onder deze titel. Jasperina de Jong had in 1971 een liedje: ‘Gislaine de Demi-Mondaine of de Pornografische Afbeelding’.
Een vreemd woord schept de nodige afstand, daar waar ‘hoer’ nogal ongezouten overkomt. Bovendien werd het Frans lange tijd met beschaafdheid geassocieerd. De term geeft de vrouw een gedistingeerd aura. Ook als bijvoeglijk naamwoord.
Ónmogelijk geachte verfilming van Prousts ‘ A la recherche du temps perdu’ beperkt zich wijselijk en smaakvol tot slechts één episode: de herinneringen van de joodse gentleman Swann (Jeremy Irons) aan zijn halfhartig getolereerde entree in de Parijse society en aan ontmoetingen met de demi-mondaine Odette. (Ornella Muti).
NRC Handelsblad, 23-11-96
