weven - paren, coïre; vgl. naaien, (kousen)stoppen e.d.
In het pot-huys was een scheur, Op het beste van haer weven steekt daer Hans een Pen-els deur, Die raekt moer juyst in de billen, Daer mee schreeuwt sy byster styf, Soo dat hy: door het haestig drillen wipt ghelyck een Kraey van ’t lijf, TENGNAGEL (ed. OVERSTEEGEN) 117 [1639].
