Encyclopedie van Zeeland

Kon. Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen (1982)

Gepubliceerd op 24-11-2020

NIEUWE POLDER

betekenis & definitie

1. Naam die men ook wel voor de → Bewesten-Terhofstedepolder (W.Z.V1.) gebruikte.

2. Verloren polder van Zuid-Beveland, gelegen ten oosten van → Yerseke in de Oosterschelde (Verdronken Land van Zuid-Beveland). De polder werd bedijkt tussen 1186 en ca. 1233. De Nieuwe Polder, de Schachtekijnspolder en de → Yersekerpolder werden vaak onder de naam → Schachtekijnspolder samengevat. De Nieuwe polder werd ook wel Polder jegens Kouwerve genoemd. Hij verdronk in 1530.
3. Verloren polder van Zuid-Beveland, vermoedelijk gelegen vóór de eveneens verloren gegane → Zuidpolder van Ellewoutsdijk en in het oosten tegen het verloren deel van de → Everingepolder in de Westerschelde (slikken van E veringen). Hij werd ca. 1400 (vóór 1415) langs de Dierik bedijkt, ter plaatse waar later de → Quistgeldpolder heeft gelegen. De oppervlakte bedroeg 136 schotbare gemeten. In 1485 vond een eerste dijkval plaats, gevolgd door een tweede in 1494. In 1497 verdween de gehele polder.
4. → Hamerpolder.
5. → IJzendijkepolder.
6. → Quarlespolder.
7. Voormalig poldertje in West ZeeuwsVlaanderen, gelegen bij de Hoogstraat in Sluis; bedijkt omstreeks het eerste kwart van de 14e eeuw. Met de → Oude Polder te Sluis werd hij voor het eerst vermeld in 1361.

LITERATUUR

Van Empel en Pieters, Zeeland. C. Dekker, Zuid-Beveland. Gottschalk, Historische geografie II.