Encyclopedie van Noord Brabant

Anton van Oirschot (1985-1986)

Gepubliceerd op 20-10-2020

AGT, ANDRIES A. M. VAN

betekenis & definitie

(Geldrop 1931), studeerde rechten te Nijmegen; vestigde zich in 1955 te Eindhoven als advocaat; werd hoogleraar aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen (1968-1971).

In 1971 nam hij zitting in het kabinet-Biesheuvel als minister van justitie, als zodanig kreeg hij te maken met het abortusbeleid en „de drie van Breda”. Van Agt maakt deel uit van de Coornhertliga, een genootschap, dat zich het lot aantrekt van gevangenen, hun beoordeling en veroordeling.

Van Agt werd in 1973, toen hij mede-informateur was, vice-premier en minister van justitie in het kabinet-Den Uyl: In 1977 werd hij premier van een kabinet CDA-VVD; in 1981 na benoemd te zijn tot formateur, minister-president van een kabinet CDA-PvdA-D’66, het zogenaamde kabinet Van Agt-Den Uyl, waar de socialisten vervroegd uit zouden treden. In 1982 werd hij behalve minister-president ook minister van Buitenlandse Zaken in het interim-kabinet-Van Agt (3). Nadat nieuwe verkiezingen werden gehouden keerde Van Agt terug als kamerlid voor het CDA; drs. R. Lubbers werd zijn opvolger als premier van een kabinet CDA-VVD. In juni 1983 werd mr.

Van Agt geïnstalleerd als Commissaris der Koningin in Noord-Brabant. Van Agt is commissaris van D.S.M., van Beheersmij. Bouwbedrijf Wessels, lid bestuur Ned. afd. Foster Parents, lid stichtingsbestuur Kath. Hogeschool Tilburg, lid curatorium Theologische Faculteit Tilburg, voorzitter Prov. Anjerfonds.

Onderscheidingen: Grootkruis in de Orde van Oranje-Nassau, Grootkruis in de Orde van Isabel la Catolica van Spanje, Grootkruis in de Orde van de Witte Olifant van Thailand, Eredoctor Columbia University South Carolina V.S. (1981). Er verschenen enkele boeken over Van Agt t.w. in 1980 Het verschijnsel Van Agt, door Tromp en Witteman; Dries op de fiets, (omdat hij een fervent wielrenner is) door Dick Bruynestein in 1981; Sapristi. Van Agt, door Dieudonnee ten Berge, 1981; Van Agt in alle staten, door K. Fontein, 1982; en Adieu Dries, een vriendenboek, in 1982.