In 1867 kwam August Wilhelm Friedrich Zabel (1844-1917) in deze streken, zoon van Gottlieb Zabel uit Mlijkovel Kosjesen in Polen. De Zabels waren begin 18e eeuw van Zweden naar Polen getrokken en August vocht voor Pruisen bij Königgratz.
Hij was op weg naar Amerika, maar kwam in Nederland andere Polen tegen, die door de crisis gedwongen waren te repatriëren. Hij besloot in Holland te blijven en vond werk als grondwerker bij de aanleg van het Noordzeekanaal. Met zijn technische aanleg bracht hij het vervolgens tot stoker, machinist en hoofdmachinist op de baggermolens. Toen het kanaal klaar was trouwde hij en vestigde hij zich aan de Zaan. Hij vond een baan op een houtzagerij en leerde zichzelf in de avonduren lezen en schrijven. Daarna begon hij een rasecht familiebedrijf dat nooit meer dan drie aandeelhouders kende en er als nv nooit een commissaris op nahield.In 1876 opende August Sabel een winkel in machinebehoeften, olie, kruidenierswaren en gedestilleerd Overdag werken op de houtzagerij en ’s avonds bedienen in de winkel was niet vol te houden en daarom zegde hij zijn baan op. Hij bouwde zijn zaak verder uit en werd agent van ‘Pfaff naaimachines’ en importeur van gereedschapsmachines. In 1886 kwam een fabrieksgebouw aan de Westzijde gereed.
Was August Sabel toch vooral een handelsman, zijn zoon Teunis Sabel (1874-1936) breidde de fabricage sterk uit. Hij werd in 1902 enig firmant en wist door enorme werkkracht, degelijke handel en wandel en openhartig optreden veel respect af te dwingen. Hij was actief betrokken bij de Centrale Ambachtsschool van de Zaanstreek (later is een technische school naar hem vernoemd). De fabriek werd in 1896 en 1901 uitgebreid; in 1910 werd een gasmotor geïnstalleerd en in 1916 volgde elektrificatie.
In 1916 kwam de eerste zoon, August Willem ➝ Sabel (1899-1980), in de zaak. Hij had een uitgesproken organisatie- en handelsgeest. In 1923 volgde zijn broer C. Sabel (1904-1949), die meer technisch aangelegd was. De firma A.W. Sabel werd in 1929 omgezet in nv Maatschappij ter voortzetting van A.W.
Sabel, met vader Teunis en zijn twee zonen als directeuren. In 1942 kon een eenvoudiger naam worden gekozen: A.W. Sabel nv. Sabel was toen bekend als fabrikant van verf, smeermiddelen en drijfriemen. Eindjaren ’60 was Sabel nog een der sterke verffabrikanten. Er was een scherpe concurrentie in de verfbranche, maar het bedrijf aan de Westzijde wist in 1966 en 1967 een omzetstijging en een verhoging van de nettowinst te bereiken.
In maart 1969 werd de fusie met Paulussen Lakfabriek nv te Den Haag aangekondigd. De voornaamste reden was de noodzaak tot schaalvergroting, die in de verfwereld sterk speelde. Ook concurrenten fuseerden. Door de fusie ontstond een bedrijf van 120 werknemers; de 40 Haagse werknemers kwamen naar Zaandam. In 1973 ontstond de naam Sabel-Paulussen Lakfabrieken bv, die in 1977 werd veranderd in Sabel Coatings bv. In 1980 werden de panden aan de Westzijde verkocht en verhuisde Sabel naar Hoorn. Een jaar later geraakte het bedrijf in een faillissement.
De bedrijfspanden aan de Westzijde werden na het vertrek van de verffabriek gekraakt, terwijl ook de kunstenaarsvereniging Het Oog van Zien er een plaats vond. Eindjaren '80 werden de panden tenslotte ontruimd en onmiddellijk daarna gesloopt. Op het braakliggende terrein zal een nieuw pand van de gemeentelijke Muziekschool komen.
