Sport, in de Zaanstreek vanaf de jaren ’30 beoefend; na de Tweede Wereldoorlog enige tijd uitsluitend en later in meerderheid door vrouwen) beoefend.
Er bestaan zowel zaalals veldhandbal. Het zaalhandbal heeft het veldhandbal (dat werd gespeeld met teams van elf personen) vrijwel volledig overvleugeld. Zaalhandbal wordt gespeeld met zeventallen, op een veld van circa 45 meter lang en 24 meter breed. Aan beide zijden staat een doel, dat door een keeper wordt verdedigd.
In de jaren ’30 werd op bescheiden schaal reeds handbal in de Zaanstreek gespeeld. De afdeling Zaandam van de Nederlandse Arbeiders Sport Bond had onder de naam ‘Animo’ een handbalafdeling; eindjaren ’30 werd met 1 dames- en 2 herenelftallen gespeeld. Enkele spelers van Animo kwamen ook uit in het nationale team. Ook de gymnastiekvereniging Concordia had een handbalafdeling, terwijl ook in Koog-Zaandijk reeds handbal werd gespeeld.
Direct na de Tweede Wereldoorlog werden te Zaandam en Krommenie door voetbalclubs handbal-afdelingen opgericht. Beide afdelingen waren alleen voor vrouwen. De handbalafdeling van GVO (Krommenie, opgericht 1945) verdween na een paar jaar weer. De door VVZ te Zaandam opgerichte handbalafdeling ‘Blauw-Zwart’ hield het langer vol, en werd tenslotte opgeheven in 1973. Vanaf 1962 konden ook mannen bij Blauw-Zwart handballen.
De opheffing van Blauw-Zwart leidde tot ledengroei voor twee andere inmiddels opgerichte verenigingen, HV Zaanstreek (Zaandam, 1962) en het verzelfstandigde GVO (Krommenie, 1971). Ook deze clubs waren aanvankelijk alleen voor vrouwen toegankelijk. GVO kreeg een jaar na de oprichting het eerste team voor mannen. De club kreeg maximaal 160 leden (1972) en werd nadien weer kleiner. Een derde Zaanse handbalvereniging, WSV ’30 (Wormer, 1981) kreeg nooit een team voor mannen; bij deze vereniging waren maximaal zeventig leden aangesloten. In 1987 hadden de drie Zaanse verenigingen gezamenlijk 225 leden (HV Zaanstreek 125, GVO 70 en WSV ’30 30).
