Witte druif uit het succeskwintet De Grote Vijf (zie ook aldaar).
Een graag geziene gast in zowel de Oude als Nieuwe Wereld, ofschoon hij toch niet echt makkelijk in de omgang is. Hij bloeit laat en rijpt vroeg, waardoor een (te) warme omgeving bepaald niet tot aanbeveling strekt. De mooiste resultaten worden geboekt in gebieden met een zeeklimaat: de Loire, Nieuw-Zeeland en in de Zuid-Afrikaanse Coastal Region. Want de sauvignon blanc is, en dan vooral de bladeren, een onbesuisde groeier. Dat betekent veel snoeien. Blad vreet energie (en dat gaat ten koste van de kwaliteit van de druiven) en bovendien neemt het het onontbeerlijke zonlicht weg. Te veel schaduw levert onrijp en te groen smakende wijn op. Bij te veel zonneschijn daarentegen verliest de druif (en dus de wijn) zijn zo karakteristieke zuren en zijn opmerkelijke frisheid. Vaak wordt er dan ook in etappes geoogst. Licht onrijpe, rijpe en overrijpe druiven worden geplukt om deze vervolgens te assembleren tot de ideale sauvignon blanc, een van de meest herkenbare en populairste witte wijnen ter wereld. Met een indringend en uitgesproken aroma van kruisbessen, brandnetels, asperges, vers gemaaid gras, kruiden, vuursteen (silex) en vaak ook, en dat wordt als een compliment beschouwd, katten pis. Ook in het palet aan smaken valt veel te ontdekken. Wie er even voor gaat zitten, kan appel, peer, groene vijgen, perzik, abrikoos, tomaat, paprika, citrusfruit, mineralen en pittige zuren ontdekken. Soms apart, maar soms ook allemaal tegelijk.
Sauvignon blanc is een frisse, ‘groene’ wijn die puur en jong gedronken moet worden. Van eikenhoutbehandelingen is hij dus niet gediend en opleggen heeft ook al geen zin. Sauvignon is een verbastering van sauvage, wild en wie zo’n wilde te lang in de kelder opsluit, kan hem na het ontkurken beter maar meteen weer onder het maaiveld parkeren: richting riool. Want na een jaar of twee, hoogstens drie verliest de sauvignon blanc zijn jeugdige, bijna agressieve fruiten daarin schuilt juist zijn grote kracht.
