Rode wijn uit Liechtenstein
Tweederde van de wijn die wordt geproduceerd in het kleine vorstendom Liechtenstein, tussen Zwitserland en Oostenrijk, draagt de naam Vaduzer, afgeleid van Vaduz, de hoofdstad van dit land. De rest van de wijn komt uit Schaan, Triesen en Balzner, vanwaar de namen Schaaner, Triesner en Balzner. De eerste wijngaarden in Liechtenstein werden waarschijnlijk door de Romeinen aangelegd en later, aan het begin van de christelijke jaartelling, door monniken. In die tijd bestond Liechtenstein overigens nog niet. Het land maakte aanvankelijk deel uit van het Romeinse Rijk, en daarna van het Heilige Roomse Rijk. Het vorstendom werd in 1699 en 1712 gekocht door de vorsten van Liechtenstein, die er sindsdien ook de heersers van zijn.
In die tijd werden alle wijngaarden onderhouden door monniken, en ongeveer 150 jaar geleden werden deze allemaal geseculariseerd. De jaarlijkse produktie bedraagt tegenwoordig zo’n 800 hl.
De Vaduzer is een lichte rode wijn die door zijn lichte kleur erg veel weg heeft van een rosé. Hij wordt uitsluitend gemaakt van de Blauburgunder; vroeger cultiveerde men ook de Elbling (wit), Riesling en Sylvaner, maar men heeft al deze soorten opgegeven. De kleine wijnboeren hebben zich verenigd in een coöperatie. Bijna de helft van de wijngaarden in het district Vaduz behoort tot het wijngoed Bockwingert. De interessantste wijngaard is de Abtwingert van het Rotes Haus.
In 1525 behoorde dit Rode Huis aan de Benedictijnen van Sint-Jan, wier klooster op de Togenberg stond. Dit was toen al 100 jaar oud, of misschien nog wel ouder. Wie de massieve gotische druivenpers in de kelder van het klooster in werking ziet begrijpt waarom het Rotes Haus als het tweede wonder van Liechtenstein wordt beschouwd, na het prinselijk paleis. Een van de Rheinbergers, die nog steeds eigenaar hiervan zijn, Alois Rheinberger, emigreerde in het midden van de 19de eeuw naar Illinois, zette in Nauvoo de bekende wijngaard Masberg Mansion op en bracht er de wijnbouwmethodes uit Vaduz in praktijk.
