Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

tandbederf

betekenis & definitie

Ontsteking van de mergholte in tanden en kiezen doordat bacteriën het tandglazuur (tandemail) en het tandbeen (dentine) kapotmaken.

De tandarts boort het bedorven, ‘rotte’ tandweefsel weg en vult het gat op met een harde stof. Vroeger was die stof een zwartgrijze verbinding met kwik (amalgaam), tegenwoordig wordt vaak witte kunststof (composiet) gebruikt, dat minder in het gebit opvalt. Tandpasta kan de kans op tandbederf verminderen als de chemische stof fluoride erin zit.

Ook cariës (uitspraak: KAA-rie-jès). Kijk ook bij gingivitis (tandvleesontsteking).