Het verdwijnen van het hoofdhaar.
Kaalheid is niet hetzelfde als haaruitval op het hoofd. Bij haaruitval gaat het om de haren die je verliest (meestal komen er nieuwe voor in de plaats). Bij kaalheid gaat om de haren die je niet meer hebt en die niet worden vervangen. Haaruitval kan zo licht zijn dat je geen kaalheid ziet. Kaalheid kan ontstaan zonder dat je eerst haaruitval krijgt, bijvoorbeeld na een behandeling met kankermedicijnen.
De helft van alle mannen krijgt ergens in het leven met kaalheid te maken. Bij vrouwen komt kaalheid op latere leeftijd (na de overgang) ook wel voor. Mannen kunnen op jonge leeftijd beginnen kaal te worden, soms al op school. Dat komt doordat de haarwortels bij deze mannen gevoeliger dan gemiddeld zijn voor testosteron, het mannelijk geslachtshormoon. Meestal begint kaalheid op het voorhoofd of boven en achter op het hoofd. Bij vrouwen ontstaan meestal geen echte kale plekken, maar wordt het haar dunner.
Kaalheid kan ook komen door kapsels waarbij aan het haar wordt getrokken of wanneer iemand uit zenuwachtigheid elke dag aan de haren plukt en trekt. En er zijn huidziektes en medicijnen (zoals tegen kanker) die kale plekken geven.
Kaalheid wordt nu eens mooi en dan weer stom gevonden, net als ruitjesbroeken, hoge hakken en andere modieuze dingen. Veertig jaar geleden lieten veel mannen hun haar flink lang groeien: dat was cool (‘hip’ in de taal van toen). Nu scheren veel mannen zich helemaal kaal, ook al hebben ze een flinke haardos. Ze vinden dat vaak stoer (macho) staan.
Ook calvities (uitspraak: kal-VIE-tie-jès). Kijk ook bij haaruitval.
