Dat een man geen erectie (stijve piemel) tijdens seks krijgt of dat de piemel daarbij te snel weer slap wordt (uitspraak: ee-REK-sie-stoor-nis).
Een man die aan seks wil gaan doen, verwacht van zijn piemel dat die stijf wordt. De piemel wordt dan gevoeliger en de man kan er meer mee doen bij het vrijen. Een stijve piemel (erectie) ontstaat doordat het lichaam voor extra veel bloed erin zorgt. Als de piemel bij het vrijen niet (of veel te kort) stijf wordt zonder dat de man dit wil en verwacht, kan hij en soms degene met wie hij vrijt teleurgesteld raken. De dokter spreekt dan van ‘erectiele disfunctie’. Veel mensen gebruiken hiervoor het vertrouwde woord ‘impotentie’, dat dokters nu ouderwets vinden.
Een piemel wordt soms gewoon niet stijf door zenuwachtigheid. De man maakt zich dan zorgen dat hij bij het vrijen niet stoer of lekker genoeg zal vrijen. Hij is dan in zijn hoofd zo daarmee bezig, dat de hersenen worden afgeleid van hun taak van ‘bloed naar de piemel, piemel stijf maken, stijf houden’. Na het klaarkomen trekt bij de meeste mannen het bloed weg uit de stijve piemel en wordt die slap. Een jonge man kan dan zo weer een stijve piemel krijgen, maar bij een oudere man lukt dat meestal niet.
Een erectiestoornis kan door een ziekte komen. Veel mannen die ouder worden (zo vanaf 40-50 jaar) hebben een ziekte onder de leden en krijgen daarbij dan een erectiestoornis. Vaak zijn bij hen bloedvaten niet in orde, vooral als ze roken of diabetes hebben. De piemel kan ook moeilijker stijf worden door medicijnen tegen een depressieve stoornis, hoge bloeddruk of slapeloosheid.
Het tegengestelde van een piemel die niet genoeg stijf wordt, is een piemel die te lang stijf blijft en daardoor pijn gaat doen. Dat heet ‘priapisme’.
Ook erectiele disfunctie, impotentie.
