Op de heide van Salisbury bevindt zich het meest grootsche megalithische monument. (Megas = groot; lithos = steen). Daar staan 4 tot 17 M. hooge monolithen (— steenzuilen); vele zijn ook omgevallen.
Oorspronkelijk bestond dit megalithische monument uit twee concentrische cirkels: de binnenste, gevormd door 30 steenblokken van 4 M. hoogte; de buitenste bestaande uit hooge monolithen, gedekt door zware steenen van 3.14 M. lengte, 1 M. breedte, 1 M. hoogte. Deze steenkransen vormden een cirkel met een omtrek van 99 M., een middellijn van 31.4 M. en een oppervlakte van 770 M2.Waarschijnlijk is dit ontzaglijke megalithische monument een tempel geweest voor den zonnedienst. Door sterrekundige berekeningen heeft men gevonden, dat Stonehenge gebouwd werd in 1680 v. Christus.
Naar analogie van dezen „steentempel” zijn ook palissadenheuvels gebouwd met hetzelfde grondplan. In Engeland werden deze „Woodhenges” ontdekt door Crawford; in Nederland zijn ze aangetoond door Dr A. E. van Giffen in grafheuvels van Harendermolen en Wessinghuizen. Zie het Verslag van Museum van Oudheden te Groningen 1927.
