Een Schotsch godgeleerde, die den 21sten Mei 1813 te Edinburgh werd geboren en op 29-jarigen leeftijd, den 25sten Maart 1843 te Dundee overleed. Een zeer begaafde jongeman, die reeds op 4-jarigen leeftijd de karakters van het Grieksche alfabeth kende, op 8-jarigen leeftijd de lagere school doorloopen had en op den leeftijd van 14 jaar ingeschreven werd als student aan de Universiteit te Edinburgh.
Eerst studeerde hij in de letteren, later in de theologie. November 1836 werd hij geordend als prediker aan de St.
Peter-Church te Dundee. Tegen het zware werk was zijn wankele gezondheid echter niet opgewassen.
In 1838 reeds moest hij zijn dienstwerk tijdelijk onderbreken. De Generale Synode der Schotsche kerk, die besloten had enkele leden naar Palestina te zenden ter bestudeering van het Jodenvraagstuk, benoemde toen ook hem in dit deputaatschap.
Deze reis scheen aanvankelijk hem goed te hebben gedaan, zoodat hij na terugkomst weer met nieuwe energie zijn ambtswerk te Dundee hervatte. Echter slechts voor korten tijd.
Een ernstige ziekte maakte in 1843 plotseling een einde aan zijn leven.Ofschoon Mac Cheyne vóór alles prediker was, onderscheidde hij zich toch ook op menig ander gebied. Zoo dichtte hij o.a. verschillende hymns, van welke er nu nog in de Schotsche kerk gezongen worden. Van zijn nagelaten geschriften noemen we het rapport van de reis naar Palestina, samen met Andrew Bonar uitgegeven, onder den titel Narrative of a Mission of Inquire to the Jews en zijn Expositions of the Epistles to the seven Churches of Asia.
