(1836—1608). Leerling van Ewald in Göttingen, was hij oorspronkelijk Oud-Testamenticus.
Maar reeds spoedig oriënteerde hij zich in de richting der Oostersche talen. Zoo schreef hij in 1858 een verhandeling over de Ethiopische talen, die zeer de aandacht trok.
In 1863 ging hij als hoogleeraar in de OudTesfamentische vakken naar Zürich, waar hij zijn Studiën zur Kritik und Erklärung der Biblischen Urgeschichte uitgaf en de 8ste uitgave bezorgde van De Wette’s Einleitung in das Alte Testament. In 1872 ging hij naar Giessen, waar hij zich als Assyrioloog kennen deed door zijn Die Keilinschriften und das Alte Testament, waarvan de derde uitgave in 1901 en 1902 verscheen van de hand van Zimmern en Winckler.
In ’73 ging hij naar Jena en vandaar naar Berlijn, waar hij naar de Literarische Faculteit overging voor de studie van het Assyrisch.Schräder is de vader der Duitsche Assyriologie. Hij gaf in 1874 Die Höllefahrt der Istar, in Keilinschriften und Geschichtsforschungen 1878— 1884 Zur Frage der altbabylonischen Kultur en bezorgde in samenwerking met anderen de bekende Keilinschrifiliche Bibliothek.
