Wit is de kleur van het licht en de onschuld, maar bij verschillende volken (Mexicanen, Chinezen) is het de kleur van het verdriet. In vele sprookjes en spookverhalen komen geesten voor in golvende witte gewaden.
Volgens het Handwörterbuch des deutschen Aberglaubens is het spierwitte lijk (lijkbleek) de beweegreden geweest voor de ontwikkeling van de witte wieven, die bij voorkeur in burchten, kastelen en kloosters verschijnen - vaak met een doodsbericht. In een vroeger wijd en zijd bekende sage vinden kanunniken ‘als voorteken van de dood een witte roos op hun koorstoel, drie dagen voor ze sterven’. Tegenwoordig weigeren sommige bloemenvrienden witte rozen cadeau te geven.
