Koning van Moab, zie 2 Kon. 3 : 4. Hij wordt daar genoemd een schapenfokker; aan de koning van Israël bracht hij, ongetwijfeld jaarlijks, op 100.000 lammeren en de wol van 100.000 rammen.
Omri had, waarschijnlijk nog niet als koning, maar als generaal van Baësa, het land Medeba in bezit genomen. Dat was misschien ± 905 v. C. 40 jaar later, ± 865 v. C. heeft M. waarschijnlijk dit gebied op Achab heroverd, doch hij bleef tribuutplichtig. Zodra Achab gestorven was, viel M. van Israël af, zie 2 Kon. 1 : 1; 3 : 4, 5 en Joram 2 en Josafat, over de (2 Kon. 3) door Joram van Israël en Josafat van Juda ondernomen expeditie, om Moab weer aan Israël te onderwerpen. Toen heeft M., nadat hij een grote nederlaag geleden had, in uiterste wanhoop zijn eerstgeboren zoon als brandoffer geofferd, 2 Kon. 3 : 27. Later is hij nog in Juda binnengevallen, maar leed ook toen een nederlaag, zie Josafat.In 1868 is door de Duitse zendeling Dr Klein in Dibān, ten O. van de Dode Zee, de steen van M. gevonden. Deze vondst heeft geleid tot verwikkelingen met de Arabieren uit die streek, waarbij de steen werd vernield; doch later zijn de stukken weer zoveel mogelijk bij elkaar gevoegd. De steen bevindt zich thans in het Louvre-museum te Parijs. Hij is van groot belang, omdat wij hierin kennis maken met het Moabietisch. Tevens werpt de inhoud van M.’s inscriptie licht op de geschiedenis van de strijd met Israël onder Omri en Achab. M. heeft zijn inschrift vervaardigd na de dood van Achab. Hij schrijft de onderdrukking van Moab door Omri toe aan de toorn van zijn eod Kamos. In het bovenstaande werden gegevens van dit inschrift verwerkt. Zie de volledige vertaling in A. Noordtzij, Gods Woord en der eeuwen getuigenis (1931), bl. 402, 403.
