het Joodse land.
1. Het gebied, dat na de terugkeer uit de Babylonische ballingschap bewoond werd in de omgeving van Jeruzalem. Dit Judea wordt Matt. 2 : 1 genoemd in tegenstelling met Galilea, want naast Bethlehem in Judea is er ook een stad van die naam in Galilea. Het wordt als Joods land, Marc. 1 : 5, genoemd naast Jeruzalem.
2. Het gebied ten Z. van Samaria, dat hiermee samen een Rom. Provincie onder een proconsul vormde. De grens liep over Antipatris langs de Wadi der ballut en Wadi Isch‘ar voorbij Aruma en Janoah naar Karea aan de Wadi Fara; de O.grens ging langs de Jordaan en de Dode Zee; de Z.grens is onzeker. In deze zin wordt van Judea gesproken Luc. 5 : 17; Joh. 4 : 3.
3. Het door Joden bewoonde gebied in Syrië, Hand. 2 : 9.
