Wat is de betekenis van winden?

(wond, heeft gewonden), 1. draaiende (in lagen) leggen (om iets), wikkelen: een doekje om zijn vinger winden ; draad op een klas winden; — tot een kluwen vormen; — (spr.) men kan hem. om de vinger winden, zie Vinger; — zich winden, zich slingeren, wikkelen (om): slingerplanten winden zich om d...

winden - Werkwoord 1. (ov) een draad of kabel draaiend op een as of klos aanbrengen ♢ Kan jij dat touw om die paal winden? winden - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord wind 2. meervoud van het zelfstandig naamwoord winde Woordherkomst van het...

winden - onregelmatig werkwoord uitspraak: win-den 1. het eromheen draaien, of om zich heen doen ♢ zij windt de wol om de kluwen 2. eromheen slingeren ♢ de klimop windt zich om de boom ...

Ingewikkelde groeiwijze bij windende planten, waarbij de stengeluiteinden, onder nog niet verklaarde invloed der zwaartekracht, spiralen beschrijven. Vlak achter de zich scheef of horizontaal stellende groeitop treedt een krachtige strekking der internodiën op, terwijl de bladeren vaak pas tot verdere ontwikkeling komen als de stengels een ver...

v., wine, w o u n, w o u n; garen —, hespelje, hispelje, haspelje; door — naar binnen brengen, ynwine.

1. (wand; gewunden), winden, draaien; ophijsen; vlechten (kransen); wringen, ineendraaien; gewundene Wege, kronkelwegen; sich winden, zich draaien; zicb kronkelen; ineenkrimpen; sich winden vor Lachen, zich doodlachen. 2. waaien; lucht opsnuiven, snuffelen (van wild); es windet, het waait.

wond, h. gewonden (1 omwikkelen; zwachtelen; 2 ophijsen met een windas; 3 v. e. kaapstander: draaien): 1. een doekje om de vinger winden, garen op een haspel winden; 2. lasten winden; 3. de kaapstander winden (om het anker te lichten); refl. zich winden om een boom; nog: Z.-N. gewonden brood; zie gewonnen.

(Convolvulaceeën), een tweezaadlobbige plantenfam. met 40 geslachten, welke zeer veel windende soorten tellen; vandaar de familienaam. De vergroeidbladige bloemen zijn dikwijls groot. In onze streken zijn vooral bekend de akkerwinde, haagwinde en het warkruid (dat soms tot een afzonderlijke fam. gerekend wordt). ➝ Winde (2°, Calystegia).

('windәn) (wond, heeft gewonden) 1. omwikkelen, zwachtelen: wind een doekje om je vinger; zich uit iets -, er zich behendig van afmaken. ➝ doek, vinger. 2. tot een kluwen vormen: garen -. 3. zich -, zich als een schroeflijn wentelen: slingerplanten zich om de stam. 4. met een windas optrekken: een koffer naar boven -. 5. door het draaien van d...

(wond, heeft gewonden), 1. draaiend (in lagen) leggen (om iets), wikkelen: draad op een klos winden; zich winden, zich slingeren, wikkelen (om): slingerplanten winden zich om de stammen van bomen; 2. met een lier ophijsen (resp. neerlaten); de kaapstander draaien (om het anker te lichten): het anker winden.

van den Germ. wt. wind = draaien.