Wat is de betekenis van waterput?

...

m. (-ten), put waaruit men water ophaalt, cisterne.

(19e eeuw) (plat) vrouwelijk geslachtsdeel. Syn.: waterpoort*. • In waterputten omzoomd met kreupelbosch is het slecht lang te wezen; wijl men er zelden uitkomt, of men heeft iets achtergelaten... (H. Engelhart: De kinderen mijner jeugdige lossigheden. 1806, geciteerd in WNT)

waterput - Zelfstandignaamwoord 1. put waaruit men water haalt Woordherkomst samenstelling van water en put

waterput - zelfstandig naamwoord uitspraak: wa-ter-put 1. put waaruit men water ophaalt ♢ met een emmer aan een ketting haalde men vroeger water uit de waterput Zelfstandig naamwoord: wa-ter-put de waterput ...

waterput - Verzonken putten om water te onttrekken aan met water verzadigde lagen.

in de grond gegraven of geboord gat dat dient om uit het grondwater of een waterbevattende bodemlaag water te winnen. Het water wordt d.m.v. een pomp of het neerlaten en weer ophalen van een emmer naar boven gebracht. Door de aanleg van waterleidingen raken waterputten in onbruik. Voor het natuurbeheer zijn zij van belang door het voorkomen van een...

inrichting voor de winning van water. Van oudsher sloeg men putten in de bodem om bij het grondwater te komen. De kuil werd tegen instorting beveiligd door een meestal ronde wand van steen, later van betonnen of ijzeren buizen. Het water werd met een aker (putemmer) of met een zuigpomp omhooggebracht. Dergelijke putten reiken slechts tot geringe di...

m. (-ten), put waarin men water ophaalt, cisterne. Waterputten toegepast voor de winning van grondwater, kunnen worden onderverdeeld in gegraven putten en buisvormige putten. Gegraven putten hebben een middellijn van één tot enkele meters en een beperkte diepte, doorgaans 5—15 m. Voor de constructie is slechts weinig vakkenis en...