Wat is de betekenis van verzinnen?

verzinnen - Werkwoord 1. (ov) bedenken van een fictief iets Woordherkomst Afgeleid van zinnen met het voorvoegsel ver- of afgeleid van zin met het voorvoegsel ver-

verzinnen - onregelmatig werkwoord uitspraak: ver-zin-nen 1. iets in je hoofd halen ♢ hij verzint altijd prachtige plannen 1. een verzonnen verhaal [niet echt gebeurd] Onregelmatig w...

v., bi-, optinke, útfine, úttinke, (op)dichtsje, stalle, stâlle; hij kan het aardig —, hy kin it wol aerdich foarinoar, byinoar krije, forsiere, hy kin it nij bitinke; hoe kun je zoiets —?, hoe kinstou dêr nou by komme?

vertinnen.

...

(verzon, heeft verzonnen). 1. uitdenken : leugens verzinnen ; een middel verzinnen : er is niets op te verzinnen ; ik zal er iets op verzinnen, bedenken ; 2. nadenken : laat (ik) een.? even verzinnen ; — (spr.) verzint eer (voor) gij begint, eerst denken, dan doen (gewoner is thans bezint); 3. (Zuid...

verzon, h. verzonnen (uitdenken): leugens verzinnen, verdichten; een plan verzinnen; dat verzon ik maar om; Z.-N. zich verzinnen, zich bezinnen, bedenken.

(vər'zinnən) (verzon, heeft verzonnen) 1. uitdenken : een geschiedenis, leugens, een plan -. Syn. → bedenken. 2. denken : verzin voor gij begint, beter : bezin… → bezinnen. (—s).

(verzon, heeft verzonnen), uitdenken: ik zal er iets op verzinnen, bedenken; uitdenken in de zin van fabuleren: voorwendsels verzinnen; uitdenken (meestal ongunstig): wat verzin je! hoe kom je erbij zoiets te doen.