verzinnen - onregelmatig werkwoord uitspraak: ver-zin-nen 1. iets in je hoofd halen ♢ hij verzint altijd prachtige plannen 1. een verzonnen verhaal [niet echt gebeurd] Onregelmatig werkwoord: ver-zin-nen ik verzin jij/u verzint hij/zij ve...

verzinnen - Werkwoord 1. (ov) bedenken van een fictief iets Woordherkomst Afgeleid van zinnen met het voorvoegsel ver- of afgeleid van zin met het voorvoegsel ver-

VERZINNEN - (verzon, heeft verzonnen), uitdenken : leugens verzinnen; een middel verzinnen; er is niets op te verzinnen; ik zal er iets op verzinnen, bedenken; (spr.) verzin vóór gij begint, eerst denken, dan doen. VERZINNING, v. (-en), het verzinnen.

zie Uitdenken.

(vər'zinnən) (verzon, heeft verzonnen) 1. uitdenken : een geschiedenis, leugens, een plan -. Syn. → bedenken. 2. denken : verzin voor gij begint, beter : bezin… → bezinnen. (—s).

(verzon, heeft verzonnen), uitdenken: ik zal er iets op —, bedenken; uitdenken in de zin van fabuleren: voorwendsels —;uitdenken (meestal ongunstig): wat verzin je! hoe kom je erbij zoiets te doen.