Wat is de betekenis van UITZONDEREN?

...

...

(zonderde uit, heeft uitgezonderd), 1. uit een geheel, een massa afzonderen: hij krijgt alles, ik zonder niets uit; 2. buiten anderen stellen, uitsluiten, niet doen vallen onder een regel, voorschrift enz. : de wet zondert niemand uit; dit geval is van die regel uitgezonderd ; — zich uitzonderen, zich onderscheiden...

uitzonderen - Werkwoord 1. (ov) buiten een bepaalde regel plaatsen Woordherkomst samenstelling van uit(bijwoord) en zonderen (verouderd werkwoord) "afscheiden"

v., útsûnderje.

zonderde uit, h. uitgezonderd (afzonderen, ter zijde stellen; uitsluiten): de wet zondert niemand uit; zich uitzonderen, zich onderscheiden van anderen.

('uit) (zonderde uit, heeft uitgezonderd) 1. ter zijde leggen, afzonderen. 2. ter zijde stellen, niet meerekenen : de wet zondert niemand uit; uitgezonderd deze twee gevallen, gaat de regel altijd op. Syn. uitsluiten. 3. zich -, zich onderscheiden : zich met een bruinzijden das -.

(zonderde uit, heeft uitgezonderd), 1. uit een geheel, een massa afzonderen: hij krijgt alles, ik zonder niets uit; 2. uitsluiten: de wet zondert niemand uit.

uitzonderen ww. 'terzijde stellen, uitsluiten' categorie: geleed woord ◆ 400 Mnl. uytsonderen 'terzijde stellen, niet meerekenen' in van enighen goede dat hi wtsondert 'van enig bezit dat hij niet meerekent' [15^e eeuw; MNW], sonder enige condiciën, exceptiën of yet after te houden of uut te sonderen '...