Uitvaagsel, vuilnis; (fig.) uitschot, tuig, minderwaardig slag mens, gespuis. In Klaagliederen 3:45 verwijt de schrijver God: ‘Gij hebt ons gemaakt tot verachtelijk uitvaagsel te midden van de volkeren’ (NBG-vertaling; de NBV heeft: ‘U maakt ons tot schuim en uitschot te midden van de volken’). In de grote hoeveelheid woorden voor minder gewaardeerde mensen neemt uitvaagsel nog maar een kleine plaats in. Dit figuurlijke gebruik van uitvaagsel is voor het eerst in bijbelse en daaraan verwante tek...

slecht, gemeen volk. De aangesprokene wordt vergeleken met datgene wat wordt weggeveegd: het vuile stof. Ben ik te beschuldigen dat ik een nagt logement gaf aan myne vriendin, in zulke occasie? Verdien ik voor het uitvaagsel der natuur uitgemaakt te worden, omdat ik met geld, raad, in persoon haar, mijne vriendin, die verongelykt wierd, hielp? (Betje Wolff en Aagje Deken, Brieven, 1765) Dat uitvaagsel, laten we hem voor het gemak ‘meneer A’ noemen, heb ik ooit op een hele vreemde ma...

UITVAAGSEL - o. (-s), wat weggeveegd kan worden of is; (fig.) lage, slechte menschen: het uitvaagsel der menschen, de heffe des volks.

zie Uitschot.

o., (alleen fig.) het volstrekt minderwaardige, het schuim, het uitschot.