Wat is de betekenis van uitspraak?

uitspraak - Zelfstandignaamwoord 1. de manier waarop iemand een woord, zin of taal ten gehore brengt of zou moeten brengen 2. een woord of zin door iemand uitgesproken waarin een mening wordt geuit, bewering 3. het uiten, bekendmaken van een oordeel in een rechtbank ♢ De uitspraak toonde volgens...

uitspraak - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-spraak 1. manier waarop je het zegt ♢ bij de uitspraak van de o maak je je mond rond 2. mening of oordeel ♢ daar durf ik geen uitspraak over te d...

1. Een uitspraak van de Kamer: door een motie aan te nemen spreekt de Kamer uit een maatregel wenselijk te vinden, een uitspraak van een bewindspersoon af te keuren, enzovoort. 2. Narcisme van politici: ‘Voorzitter, ik spreek graag de verwachting uit …’ 3. Uitlating. De uitspraak van de minister van Verkeer en Waterstaat tijdens...

wyse van uitspreek (woord); vonnis.

s., útspraek.

...

v. (...spraken), 1. het uitspreken : bij de uitspraak van die klank is de mond slechts weinig geopend; 2. wijze van uitspreken : de uitspraak van het Engels is moeilijk te leren ; een goede, slechte, zuivere uitspraak hebben; men hoort aan zijn uitspraak, uit welke streek hij komt; de uitspraak is er bij aangegeven; 3. het uite...

v. uitspraken (1 wijze van spreken; 2 een op de terechtzitting gegeven beslissing; vonnis; oordeel; uitlating): 1. uw uitspraak der Franse taal is niet zuiver; 2. de uitspraak der rechters afwachten; uitspraak doen over; zie beschikking.

(recht), → Vonnis.