Wat is de betekenis van uitblazen?

uitblazen - Werkwoord (scheidbaar) 1. (inerg), (figuurlijk) (weer) bijkomen, op adem komen, uitrusten ♢ Een weekendje uitblazen aan zee. 2. (ov) door blazen doven /uitmaken ♢ De kaarsjes van een verjaardagstaart uitblazen. 3. (ov) (adem, luc...

uitblazen - onregelmatig werkwoord uitspraak: uit-bla-zen 1. laten doven door te blazen ♢ ze blies de kaarsen uit 2. niets doen of leuke dingen doen tot je niet meer moe bent ♢ zo, nu moet ik ee...

v., útblieze, -blaze; (uitrusten) útpûste.

...

(blies uit, heeft uitgeblazen), 1. door blazen naar buiten brengen of uit iets verwijderen: rookwolkjes uitblazen; het uitgeblazen zand; — de laatste adem uitblazen, de geest geven, sterven. 2. door blazen ledigen: een ei uitblazen. 3. ten einde blazen: zijn deuntje uitblazen. 4. door blazen doven of blussen: ee...

blies uit, h. uitgeblazen (1 door blazen verwijderen, ledigen; 2 door blazen blussen of doven; 3 op adem komen): 1. een ei uitblazen; fig. de laatste adem uitblazen, sterven; 2. een vlam, de kaars uitblazen; 3. laat de paarden eens wat uitblazen, uitrusten; even uitblazen.

('uid) (blies uit, heeft uitgeblazen) 1. naar buiten blazen. → adem. 2. blazend verwijderen, ledigen : een ei -. 3. op adem komen,uitrusten : laat me wat -. 4. door blazen uitdoen : de lamp, de kaars, het licht -. →levenslicht, licht.

(blies uit, heeft uitgeblazen), 1. door blazen verwijderen, ledigen: rookwolkjes uitblazen; de laatste adem uitblazen, sterven; 2. ten einde blazen: zijn deuntje uitblazen; 3. door blazen doven: een kaars uitblazen; (fig.) iemands levenslicht uitblazen, hem doden; 4. adem scheppen, uitrusten: ik moet eerst eens uitblazen.

UITBLAZEN - (blies uit, heeft uitgeblazen), door blazen verwijderen, iets ledigen: den dooier, een ei uitblazen; kleine kringelende rookwolkjes uitblazen; — den laatsten adem uitblazen, den geest geven, sterven; — (muz.) zijn deuntje uitblazen, ten einde blazen; — door blazen blusschen : eene kaars, eene lamp uitblazen; (fig.) i...