Wat is de betekenis van Toccata?

(It.), v. (-’s), compositie van beweeglijk karakter voor klavier of orgel.

instrumentaal muziekstuk. instrumentaal muziekstuk, meestal voor klavier of orgel, dat wordt gekenmerkt door een vrije vorm en een vrij snel tempo, en dat meestal een virtuoos karakter heeft. Wanneer heet woord gebruikt wordt als onderdeel van de naam van een muziekstuk, wordt het ook wel met een hoofdletter geschreven. Voorbeelde...

Toccata (It. toccare, aanraken), een stuk voor toetseninstrumenten, in tegenstelling tot een cantate: een zangstuk, en een sonate: een instrumentaal stuk. De oorspronkelijke vorm van de toccata was die van een geïmproviseerde introductie. In de 17e eeuw groeide zij uit tot een driedelig stuk:een vrij geschreven opening, een ricercare' en een vrij s...

De toccata is een virtuoos werk voor toetsinstrument, (zie toets (2)) klavier, orgel of luit, zonder vast omschreven vorm (3); kenmerkend zijn brede akkoorden en scherp tegengestelde passages.

[It., van toccare = aanraken; vgl. toucher, zie onder touchant] bep. beweeglijk muziekstuk voor orgel of piano.

zeer beweeglijk stuk voor piano of orgel

muziekstuk voor klavierinstrumenten (klavecimbel, orgel, piano). Oorspronkelijk was zij een voorspel, bedoeld als inleiding. Kenmerkend voor de toccata zijn de snelle, afwisselende en brede akkoorden; zij bereikte ten tijde van J. S. Bach haar hoogtepunt.

(Ital., van toccare = aanraken), muziekstuk met breed akkoorden- en passagespel voor een toetsinstrument, meestal orgel of klavecimbel. In de 16de eeuw werd de toccata gekenmerkt door vrijheid van vorm (Frescobaldi. Merulo, Sweelinck). In de 18de eeuw bleef het virtuoze element prevaleren, maar werd aan de toccata een fuga toegevoegd (Bach), waarme...

(lichte) aanraking; handdruk.