instrumentaal muziekstuk.
instrumentaal muziekstuk, meestal voor klavier of orgel, dat wordt gekenmerkt door een vrije vorm en een vrij snel tempo, en dat meestal een virtuoos karakter heeft.
Wanneer heet woord gebruikt wordt als onderdeel van de naam van een muziekstuk, wordt het ook wel met een hoofdletter geschreven.
Voorbeelden:
Op het koororgel zal Mar Bruinzeel een ééndelige sonate van Cimarosa spelen om te besluiten met een populaire toccata van Theodor Dubois.
Meppeler Courant, 1994
Rinaldo Alessandrini was te gespannen, zijn toccata's misten dat vanzelfsprekende rubato, maar hij nam revanche in kruidige werken van Picchi, Merula en Storace.
NRC, 1993
Bach stond zover boven alle anderen als de hemel boven de aarde [...]. Ik zette in met het beroemde jeugdwerk, de Toccata en Fuga in Re-klein [...]. Daarna volgden de Dorische Toccata en de Fantasie in Sol-groot.
Erik Van Ruysbeek, De ark en de ratten, 1984
