Wat is de betekenis van titanium?

o., chem. element (Ti) uit de 4de groep van het periodiek systeem, een hard, broos op tin gelijkend metaal; smeltpunt bij 1795° C., s.g. 4,5; het geleidt zeer goed de electriciteit.

Hard, corrosiebestendig metaal.

titanium - Zelfstandignaamwoord 1. (scheikunde), (element) scheikundig element met symbool Ti en atoomnummer 22. Het is een grijs overgangsmetaal Woordherkomst vernoemd naar de titanen uit de Griekse mythologie. Synoniemen titaan

(het; g.mv.) (stofnaam) - chemisch element uit de vierde groep van het periodiek systeem, atoomnummer 22, een glanzend wit metaal met lage dichtheid (4,54.10^3 kg/m^3) en zeer goed bestand tegen corrosie, toegepast als constructiemetaal (symbool: Ti), bv. voor shafts en stokkoppen, syn. titaan. • Uit een advertentie in Golfers Magazine: 'Technologi...

ook: titaan [naar de titanen, zie titan, genoemd] chem. element, zilverwit gemakkelijk te bewerken metaal, symbool Ti, ranggetal 22.

scheikundig element, Ti; metaal

(Ti), zilverwit licht metaal (soortelijke massa 4,5) met een hoog smeltpunt (1727° C). Titanium is het tiende element, gerekend naar de hoeveelheid waarin de elementen voorkomen, maar het komt in zo’n fijne verdeling voor, dat de exploratie van titaanerts meestal niet lonend is. Het is zeer moeilijk om het zuivere metaal uit het erts te v...

Het lichte, glanzende metaal titanium begint pas de laatste jaren voor de mens van betekenis te worden. Het werd in 1791 ontdekt. Oorzaak van die vrij late vondst was het feit, dat titanium niet in vrije vorm in de natuur voorkomt doch altijd in verbinding met andere stoffen. En in die verbindingen zit het heel erg diep verborgen.Zelfs na zijn ontd...

(Ti, 22). (Lat. Titan, gen. -ánis of -áni, plur. Titánes of Titáni; = Gr. Titan; de Titanen waren zonen van Uranus (= Hemel) en Gaéa ( = Aarde)). Als oxyde ontdekt door Gregor (1762-1817) in 1789 in het mineraal menachaniet. Het element noemde hij daarom menachinium. Onafhankelijk van hem ontdekte Klaproth (1743-1...