Golfsportwoordenboek

Jan Luitzen (2009)

Gepubliceerd op 27-07-2017

titanium

betekenis & definitie

(het; g.mv.) (stofnaam) - chemisch element uit de vierde groep van het periodiek systeem, atoomnummer 22, een glanzend wit metaal met lage dichtheid (4,54.10^3 kg/m^3) en zeer goed bestand tegen corrosie, toegepast als constructiemetaal (symbool: Ti), bv. voor shafts en stokkoppen, syn. titaan.

• Uit een advertentie in Golfers Magazine: 'Technologie: uitgerekt en lichtgewicht carboncomposieten clubhoofd voor stabiliteit. Breed en groot titanium clubblad. Oordeel: gewicht is daar geplaatst waar het helpt.’(GOLFE)

• Drivers met een titanium kop slaan de bal gemiddeld verder dan stalen drivers. Maar dat komt niet door het titanium. Omdat titanium 40% sterke ren lichter is dan roestvrij staal, kunnen clubs van dit materiaal anders worden geconstrueerd. Hierdoor ontstaat er meer lengte. (DEARA)

Herkomst: ontdekt door de Engelse chemicus William Gregor (1761-1817) en door de Duitse chemicus Martin Heinrich Klaproth (1743-1817) genoemd naar Titania, een van de manen van Uranus; hij koos de naam nadat hij uraan had benoemd na de recente ontdekking van de planeet Uranus.