Wiktionary (2019)
tint - Zelfstandignaamwoord 1. variatie van een kleur die ontstaat door die lichter of donkerder te maken 2. mate waarin een beeld een lichte of juist donker indruk maakt 3. (figuurlijk) heel geringe indruk, lichte graad 4. kleur van het uiterlijk 5. variatie van een kleur die ontstaat door verschil in golflengte (bij beschrijving...
Muiswerk Educatief (2017)
tint - zelfstandig naamwoord 1. zwart, wit, geel, rood, blauw of een mengsel daarvan ♢ haar gezicht heeft een gelige tint 1. een feestelijk tintje aan iets geven [het een beetje feestelijk maken] ...
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
De tint is het karakter van een verzadigde kleur, de mate waarin meer of minder van een andere kleur (uitgezonderd zwart en wit) is toegevoegd; vgl. met toon (1).
Getty Research Institute (1990)
tint - Wordt gebruikt voor de kleurvariatie die wordt geproduceerd door veranderingen in intensiteit of waarde.
M. J. Koenen's (1937)
I. tint(o), m. (rode Sp. wijn van Andalusië). II. v. tinten (Fr. teint, Lat. tinctum [tingere = verven]: kleur[schakering]; de graad van sterkte van kleuren): halve tint of midden tint, tussenkleur.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
