Wat is de betekenis van techniek?

(<Fr.), v. (-en), 1. het geheel der bewerkingen of verrichtingen, nodig om in een bepaalde tak van kunst, handwerk, nijverheid enz. iets tot stand te brengen: de techniek van het weven, van het schilderen; vgl. radiotechniek, luchtvaarttechniek e.d. 2. geheel der bewerkingen en verrichtingen behorende tot de nijverheid en de toegep...

techniek - Zelfstandignaamwoord 1. de bewerkingen en verrichtingen die nodig zijn om iets tot stand te brengen ♢ Wordt er in uw beroep vaak gebruik gemaakt van technieken? 2. de bewerkingen en verrichtingen die horen bij de industrie en de exacte wetenschap ♢ Er is...

techniek - zelfstandig naamwoord uitspraak: tech-niek 1. kennis en hulpmiddelen voor het laten werken van machines en apparaten ♢ de modernste technieken zijn gebruikt voor dit bouwwerk 2. manier waarop je iets maakt of uitvoert...

speeltechniek

(de; -en) 1 SP - meestal na langdurige oefening verworven bedrevenheid, de lichamelijke vaardigheid, de beheersing van de middelen waardoor een sportman tot prestaties kan komen. 2 - wijze waarop een specifiek onderdeel van het golfspel wordt uitgevoerd, bv. een swing of een specifieke slag.

(de; -en) SP - na meestal langdurige oefening verworven bedrevenheid, de lichamelijke vaardigheid, de beheersing van de middelen waardoor een sportman tot prestaties kan komen.

(de; -en) 1 SP - meestal na langdurige oefening verworven bedrevenheid, de lichamelijke vaardigheid, de beheersing van de middelen waardoor een sportman tot prestaties kan komen. 2 TU - wijze waarop een element in een oefening wordt uitgevoerd, bv. de tsu-kaharatechniek

Het in de praktijk verworven gedrag om een bepaalde beweging op een zo doelmatige (mechanisch verantwoord en effectief) en economische (efficiënt) mogelijke wijze uit te voeren.

Manier om steeds handiger iets te maken of iets te doen. De ene uitvinding leidt vaak weer tot de andere.