Wat is de betekenis van Substantie?

...

...

(<Lat.), v. (-s, ...tiën), 1. (wijsb.) wat als zelfstandig gedacht wordt; 2. stof waaruit een voorwerp bestaat, materie: de beenachtige substantie van de schedel; 3. stof in het alg.: was is een kneedbare substantie; 4. kern van een zaak, hoofdzaak: in substantie, in hoofdzaak.

substantie - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) (scheikunde) stof (stoffen) 2. kern van een zaak 3. (filosofie) wat aan iets anders ten grondslag ligt en daaraan vastheid verleent Woordherkomst afgeleid van het Latijnse 'stāre' (staan) met het voorvoegsel sub- met het achtervoegsel -antie

Substantie (van het Latijn: substantia, 'wat op zichzelf staat') is een centraal begrip uit de westerse metafysica, waarmee het wezen, de drager van eigenschappen wordt bedoeld. Aristoteles introduceerde het begrip in zijn tekst 'Categoriae' over de bestaande grondvormen of categorieën. Nadien speelde het ook in de middelee...

substantie - zelfstandig naamwoord uitspraak: sub-stant-sie 1. stof waaruit iets bestaat ♢ zo'n suikerspin is een kleverige substantie Zelfstandig naamwoord: sub-stant-sie de substantie ...

[Lat. substantia, van sub-stare = standhouden, van sub- = onder, en stare = staan] zelfstandigheid (draagster van accidenten); materie, stof; het wezenlijke, hoofdzaak.

stof; materie; zelfstandigheid; hoofdzaak

Parmenides (zie eleaten) gaf een ogenschijnlijk logisch bewijs dat de werkelijkheid noodzakelijk één is. Hij schijnt te hebben gemeend dat iets werkelijks op alle tijdstippen en op alle plaatsen moet bestaan, en in de eeuwen na hem werden er vele pogingen ondernomen om te onderscheiden tussen het werkelijke, dat aan deze beide eisen of aan één erva...