(<Lat.), v. (-s, ...tiën),
1. (wijsb.) wat als zelfstandig gedacht wordt;
2. stof waaruit een voorwerp bestaat, materie: de beenachtige substantie van de schedel;
3. stof in het alg.: was is een kneedbare substantie;
4. kern van een zaak, hoofdzaak: in substantie, in hoofdzaak.
