Wat is de betekenis van Stuik?

I. m. (-en), 1. (wass.) stamper, t.w. een blok met vier poten, om het wasgoed in de kuip te stampen; 2. het uiteinde waarmee een stuk hout of andere stof in zijn lengterichting tegen een ander aansluit; inz. afgezaagd einde van balken of planken voor een lasverbinding; 3. plaats waar ijzeren buizen naar binnen toegehakt zijn (bij een verbinding); 4...

Stuik - de korte, meestal verticale dwarsscheepse naad tussen twee huidplaten, -gangen of dekdelen. In tegenstelling tot de langsscheepse naad, het land.

stoot, stamp.

s., stûke, hok(ke); aan -en zetten, stûkje, hokje.

m. stuiken (1 schudding, stoot; gew., Z.-N.; 2 het uiteinde, waarmee een stuk hout in zijn lengterichting tegen een ander aansluit; bij een las: uiteinde van het schuin gesneden gedeelte der las; 3 een geheel van [acht tot tien of tot twaalf] schoven koren, bonen enz. met de boveneinden tegen elkaar geplaatst om te drogen; ook wel: bos vlas of ande...

boerenterm v. 10 schooven of garven.

m. (-en; -je) 1. [stuiken I 1] Gew. stoot: iemand een geven. 2. [stuiken I 2 b] geheel van acht tot twaalf schoven graan, op het veld tegen elkander geplaatst: het koren, vlas op -en zetten.

m. (-en), 1. uiteinde waarmee een stuk hout in zijn lengterichting tegen een ander aansluit; 2. afgezaagd einde van balken of planken voor een lasverbinding; 3. bos vlas of hennep die te drogen staat; 4.geheel van 8-10 schoven, tegen elkaar geplaatst om te drogen.

stuik - m., stoot, duw; ook acht of tien tegen elkaar opgezette korenschooven.