Wat is de betekenis van stoelgang?

stoelgang - Zelfstandignaamwoord 1. het proces van zich op gezette tijden ontlasten van fecaliën ♢ De stoelgang was gestoord als gevolg van zijn ziekte. 2. (medisch) medische term voor de menselijke uitwerpselen zelf ♢ Heeft u al stoelgang gemaakt?...

stoelgang - zelfstandig naamwoord uitspraak: stoel-gang 1. onverteerd voedsel dat via je anus naar buiten komt ♢ ik heb een regelmatige stoelgang Zelfstandig naamwoord: stoel-gang de stoelgang Synoniemen...

Zie (ook) poepen

Afgang, ontlasting*. Vroeger had men het ook over kamergang (Middelnederlands: camerganc). De zeventiende-eeuwse Nederlandse dichter Constantijn Huyghens schreef ooit in zijn Journaal: ‘Had smergens een losse ende heel geele kamergangh.’ Drooge vijgen tergen den buyc en verwecken tot stoelgang. Dodonaeus: Cruydboeck. Ca. 1600

(defaecatie): is een reflex, die opgewekt wordt wanneer de endeldarm vol is. De aars verslapt en de gladde spieren van de endeldarm trekken ritmisch samen, waardoor de faeceskolom naar beneden en naar buiten gedrukt wordt. Deze reflex werkt alleen wanneer de gehele dikke darm de juiste tonus heeft. Wanneer deze te gering is, spreken we van atonie....

De eigenlijke en nog steeds meest gebruikelijke betekenis van het woord stoel is: zetel voor één persoon. Er is verwantschap met Grieks stele: zuil en met het werkwoord staan, omdat het ding staat. Men gebruikt het woord ook voor de van een zetel voorziene verhoging en dus voor: kansel, preekstoel, katheder. Op het platteland zei (zeg...

ontlasting, opelyf.

1. de lediging van de endeldarm, defaecatie, vgl. verstopping1 en diarrhee. 2. de ontlasting, zie faeces.

s., trochgong; — hebben, efterút kinne.