Een sprookje is een meestal kort, beschrijvend verhaal over één thema. Bij sprookjes kan onderscheid gemaakt worden tussen cultuursprookjes en volkssprookjes. Cultuursprookjes zijn eigenlijk de meest recente sprookjes, de auteur is dan ook bekend. Daarentegen is bij volkssprookjes de auteur vaak niet bekend. Deze sprookjes zijn doorverteld door het...

sprookje - Zelfstandignaamwoord 1. een meestal moraliserend verhaal voor kinderen waarin fantasiewezens en magie een belangrijke rol spelen ♢ Hans en Grietje, Sneeuwwitje, de Gelaarsde kat zijn bekende sprookjes.

sprookje - zelfstandig naamwoord uitspraak: sprook-je 1. verzonnen verhaal waarin heksen, feeën, kabouters etc. voorkomen ♢ Wijna las het sprookje van Sneeuwwitje voor 1. het was een sprookje [heel...

Het sprookje is een tamelijk kort verhaal, dat meestal gebouwd is op de tegenstelling goed/kwaad met soms nog andere tegenstellingen zoals arm/rijk en groot/klein. Het begint vaak met ‘Er was eens een ...’ of ‘Op zekere dag...’ en eindigt vaak met ‘En ze leefden nog lang en gelukkig’. De in West-Europa algemeen be­kende sprookjes zijn na een lange...

Leugenachtig verhaal; verzinsel. Deze eufemistische betekenis vinden we al terug in het werk van Hooft, Vondel en Van Lennep. Voorbeeld: ‘Denk je nu echt dat ik zulk sprookje geloof?’ De grote Vlaamse gezinnen bestaan niet meer. Vlaamse vruchtbaarheid is een sprookje. De Standaard, 16-04-98

sprookje - Verhalen die zich afspelen in een ver verleden en waarin gebeurtenissen worden beschreven die in de echte wereld onmogelijk zouden kunnen plaatsvinden. Hoewel het vaak magische verhalen zijn waarin allerlei fantasiefiguren voorkomen, worden de hoofdrollen door mensen vertolkt.

o. (-s), 1. een in mondelinge overlevering verbreide vertelling, waarvan de inhoud geheel fantasie is en waarin sprekende dieren of dingen worden ingevoerd (e): de sprookjes van Grimm; ter aanduiding van iets wonderbaarlijks of heerlijks: het klinkt als een —; 2. leugenachtig verhaal, verdichtsel: iemand sprookjes vertellen, hem iets wijsmak...

(Fr.: mearke). Pas ca. 1844 zijn in Frl. oude S.s opgetekend door H. Sytstra en T. R. Dijkstra. De belangstelling is dan algemeen, zowel voor volks-S.s (Grimm) als voor cultuur-S.s (Andersen).De eerste zijn later ook door W. Dijkstra en S. K. Feitsma genoteerd, en door J. v. Loon. Na W.O. 11 bracht Dam Jaarsma uit de Wouden heel wat bijeen. J. P....

s.n., mearke (it), teltsje (it), sechje (it).

o. (-s), 1. een in mondelinge overlevering verbreide vertelling, waarvan de inhoud, in tegenstelling tot epos of sage, niet in verband staat met historische gebeurtenissen, maar geheel tot het rijk der verbeelding behoort: het sprookje van Roodkapje; sprookjes vertellen; — veelal met gedachte aan het optreden van bovennatuurlijke wezen...

vertelsel, spec. als voortbrengsel van volksgeloof; onderscheidt zich door fantastische maar toch steeds binnen het gedroomd-menselijke liggende materie en beminnelijke, voor eenvoudige geesten snel bevattelijke behandeling. De 1001 Nacht, de 5. van Perrault (S. van Moeder de Gans), de Pentamerone van Basile e.a. zijn goede voorbeelden van het S.

[verkleinwoord van ➝ sproke (< spreken), = verhaal] is het kort en dichterlijk verhaal, naïef en onwerkelijk, maar zeer aanschouwelijk, van iets wat ver weg en langgeleden gebeurd moet wezen; karakteristiek is de gebruikelijke aanvang „Er was eens . . .”; het is voor kinderen bestemd. Men maakt onderscheid tusschen volks- en cul...

zie Fabel.