De donkere vlek die ontstaat als het licht van een lichtbron door een voorwerp wordt tegengehouden.

Een schaduw is de donkere ‘afdruk’ die ontstaat als het licht van een lichtbron wordt tegengehouden door een object. In Wizwijs wordt onder schaduw ook verstaan: de contouren (al dan niet zwart ingevuld) van een object in het platte vlak. Het werken met schaduw valt onder het domein 'Meten en meetkunde'. Het herkennen en zelf bepalen (tekenen bijvoorbeeld) van schaduwen helpt de leerlingen bij het goed analytisch waarnemen van objecten, vormen en patronen, zowel in de ruimte als in het platte vl...

Een schaduw is het (donkere) gedeelte op en naast een voorwerp dat nauwelijks of niet belicht (zie belichten) wordt, m.o. eigen schaduw, slagschaduw, gebroken schaduw, kernschaduw, lange schaduw, korte schaduw.

De schaduw(en) des doods, de dreiging van de dood. De schaduw -- tegenwoordig gewoonlijk schaduwen -- des doods komen onder meer voor in Matteüs 4:16, ‘het volk, dat in duisternis gezeten is, heeft een groot licht gezien, en voor hen, die gezeten zijn in het land en de schaduw des doods, is een licht opgegaan’ (NBG-vertaling). Ofwel: er is hoop voor degenen die in gevaar verkeerden. De uitdrukking is nog maar weinig frequent. Bijbelcitaat: Luikse Diatessaron (1291-1300), p. 38, 15-16. Den ghene...

De schaduw betekent in de jungiaanse psychologie het deel van het onbewuste, bestaande uit verdrongen zwakheden, tekortkomingen en instincten. Volgens Jung is de schaduw instinctief en irrationeel, maar kan herkend worden via projecties. Zelfs als een mens denkt dat hij voorgoed heeft afgerekend met zijn 'slechte' elementen, kan dit slechts tijdelijk zijn. Ze hebben zich teruggetrokken in het onbewuste en kunnen opnieuw opduiken in perioden van crisis en druk uitoefenen op het Ik. Het is een van...

schaduw - zelfstandig naamwoord uitspraak: scha-duw 1. plaats waar het licht wordt tegengehouden ♢ ik zat in de schaduw van een grote boom 1. hem in de schaduw stellen [beter zijn dan hij] 2. donkere vorm op muur of grond ♢ zie je de schaduw van mijn hand? ...

in de - zitten Bargoense en eufemistische uitdr. voor ‘in de gevangenis zitten’.

Schaduw - (-en), ook SCHADUWE, v. (-n), en SCHAAUW, de donkere plek die ontstaat, wanneer een ondoorzichtig lichaam lichtstralen opvangt en belet in hun loop voort te gaan; het gebrek aan licht achter een ondoorzichtig lichaam; het daardoor ontstane beeld: de schaduw van een toren; in de schaduw staan; — (flg.) hij kan in zijne schaduw niet staan, hij komt hem op verre na niet nabij, is verreweg zijn mindere; — iets in de schaduw zetten, stellen, zoo dat het niet sterk verlicht is,...

Schaduw (De) noemt men de donkere ruimte achter een door eene lichtbron beschenen ondoorzigtig ligchaam, hetwelk het doordringen der regtlijnig voortschrijdende lichtstralen verhindert. Is de lichtbron een punt, dan vormt de schaduw een achterwaarts grooter wordende kegel, — en heeft de lichtbron een zekeren omvang, dan vormt ieder lichtpunt daarvan een schaduwkegel. De gemeenschappelijke schaduwkegel van alle lichtpunten vormt alsdan de kernschaduw, en die gedeelten van den algemeenen kegel, wa...

Schaduw - deel der ruimte, waarbinnen de van een lichtbron afkomstige, als rechte lijnen gedachte lichtstralen slechts gedeeltelijk doordringen. Er zijn twee deelen van de s. te onderscheiden, de kernschaduw, waarbinnen in ’t geheel geen lichtstralen kunnen komen, en de halfschaduw, waar nog van een deel der lichtbron stralen kunnen doordringen. Dit laatste deel ontbreekt bij een puntvormige lichtbron.

zie Lommer, zie Schim, zie Bruin.

Voor mensen zeer meegaand.

(natuurk.). Brengen we in den bundel, uitgaande van een lichtpunt, een ondoorzichtig lichaam, dan ontstaat achter dit lichaam een ruimte, waarbinnen geen licht doordringt, de zgn. schaduw. De begrenzing van de s. wordt volgens de ➝ geometrische optiek gevonden door het oppervlak te construeeren, bestaande uit de raaklijnen uit het lichtpunt aan het lichaam getrokken. Bij een lichtbron bestaande uit meerdere lichtpunten levert elk dezer punten zoo’n schaduwruimte. Het gemeenschappelijke de...

is in de Schrift letterlijk de donkere plek achter een ondoorzichtig lichaam, bijv. in Richt. 9:36 de schaduw der bergen; 2 Kon. 20:11 de schaduw van Achaz’ zonnewijzer, die tien graden achterwaarts keerde; Jona 4 : 5, 6, de schaduw van het verdek en van den wonderboom, waaronder Jona zat; Marc. 4 : 32 de schaduw van het mosterdzaad, enz.; en figuurlijk beeld van de vergankelijkheid des levens, bijv. in Job 8:9: dewijl onze dagen op aarde een schaduw; en Ps. 102 : 12 als een afgaande schad...

In De steen der wijzen [1983] van Maarten Biesheuvel komt de vloek krijg een schaduw achter je hart! voor. Het geheel moet men natuurlijk niet letterlijk nemen. De verwenser is alleen maar boos, heeft een vreselijke hekel aan zijn gesprekspartner en wil dat die uit zijn ogen verdwijnt.

v./m. (-en), deel van de of een ruimte waarbinnen de van de lichtbron afkomstige, als rechte lijnen gedachte lichtstralen slechts gedeeltelijk doordringen (e): de verdeling van licht en —; iets of iemand in de — stellen, die persoon of zaak door zijn verrichtingen of in belangrijkheid overtreffen; (schilderkunst) getekende of geschilderde schaduw: die schilder weet licht en — goed aan te brengen; (fig.) iets dat een persoon of zaak in een minder gunstig licht stelt: dat werpt...

donkere ruimte aan de achterzijde van een belicht voorwerp: umbra (kern- of slagschaduw), waar absolute duisternis heerst en pen umbra (bij- of halfschaduw), waar slechts een gedeelte van het licht van de lichtbron niet kan doordringen.