1) (19e eeuw) (havenarbeiders) scheepsruim. • De stuwadoor is van het laatste kwart van de negentiende eeuw; zijn functie ontwikkelde zich uit die van de eenvoudige scheepsaannemer of aanneembaas, uit de „put" (scheepsruim) opgeklommen. (NRC Handelsblad, 05/09/1974) • Triton, die de eis voor een andere opzet van de stukgoedpool &bd...

put - zelfstandig naamwoord 1. smal, diep gat in de grond waar water uit wordt gehaald ♢ ze schepten wat water uit de put 1. in de put zitten [verdrietig, neerslachtig zijn] 2....

Put - scheepsruim. Zie ook havenjargon.

Put is een diep gat in de grond gemaakt met het doel ondergrondse watervoorraden te bereiken.

zie : massagraf.

put - Gaten, kuilen of andere meestal verticale uitgravingen die in de aarde worden uitgeboord, geslagen, gedrild of op een andere manier gebouwd om diverse vloeistoffen omhoog te halen, bijvoorbeeld water, brijn, aardolie of aardgas.

put - vrouw, schaamdeel. Het hevel een puttekijn aen den lichame, X Goede Boerden (ed. VERWIJS) 35 [15e e.].Maar het putje van die oesters, Die al korrende ons vermaakt. ls het ware oesterbankje, Dat ons aan de lever raakt, Tweede schakering v. Nieuwe Gezelschaps-toasten 18 [1837]. en: een put van één paal hebben; gebezigd voor: mono...

m. (-ten), 1. gegraven of geboorde kokervormige diepte waarin water opwelt of waarin men water opvangt en bewaart: een graven, delven; de schacht van een put is veelal met steen bekleed: een put metselen ; (spr.) als het kalf verdronken is, dempt men de men verhelpt het kwaad, als het ongeluk gebeurd is; putten met iets kunnen dempen, gezegd van wa...

Put - zie G. C. Nijland.

(z. Stek; is bij grondwerk, speciaal spitten, de plaats waar de grond wordt verwerkt. Ontginningen en herontginningen worden meestal met behulp van p. uitgevoerd. Een p. is bij uitvoering in handwerk ca 1 m breed en vele tientallen meters lang. Lengte en richting houden verband met aard en vorm van het terrein. De arbeiders werken over de p. verdee...

s., saed, boarne, welle, put; (in het land), dobbe; in de — zitten, yn ’e myt, yn 'e skuorsek sitte.

I. zetten, stellen, plaatsen, leggen; brengen; steken; bergen, doen; fig uitdrukken, onder woorden brengen, zeggen; [een zaak] vóórstellen; [een zekere uitleg] geven (aan on); in stemming brengen; put a check on, tegenhouden, beteugelen, in toom houden; put about, wenden; laten rondgaan; fig uitstrooien; I hope I don’t put you a...

m. (-ten), 1. gegraven of geboorde diepte waarin water opwelt of waarin men water opvangt en bewaart: een put graven, delven; Artesische putten; — aan de binnenzijde met steen bekleed: een put metselen; 2. figuur op het ganzenbord die een put (1.) voorstelt: in de put zitten; (fig.) in verlegenheid zitten, geen uitweg we...

m. putten (1 in de grond gemaakte diepte, geboorde opening; kuil[tje]; schacht; 2 figuur op het ganzenbord): 1. een put graven; een put dempen; verg. beerput, regenput, zinkput, putjes in de wangen; zie kalf; nog: Z.-N. in het putje van de winter, hartje; 2. in de put zitten, fig. a) in verlegenheid zijn, b) geen uitweg weten, c) terneergeslagen.

verticale, gegraven of geboorde gang i/d grond t/h verkrijgen v. water daaruit. Regen-p. verzamelt het regenwater dat hetzij m/e emmer of m/e pomp wordt opgehaald. → Nortonpomp en → Artesische bron.

In het algemeen: kunstmatig gemaakt gat in den grond, bij voorkeur bestemd voor het bewaren van vloeibare of half-vloeibare stoffen (mestput, beerput, kalkput, ook: ➝ bouwput); meer speciaal echter waterput: cylindervormige schacht in den grond, hetzij ter bewaring van op de daken van een gebouw opgevangen hemelwater (regenwater-p., deze heeft een...

Put - baisse-premie bij premieaffaires in effecten te Londen en New-York. Zie Premieaffaire.

Put m. (-ten), diepe groeve : putjes in *t gezicht; — kuiltje : zij heeft putjes in de wangen, als zij lacht; — kuil: kalkput, beerput; — holte: putten in de aardappelen; — schacht: mijnput; — inz. gegraven of geboorde diepte waarin water opwelt: een put graven, delven; Nortonputten boren; Artesische putten; &mdas...

Put is de naam van eene in den grond gegravene of geboorde opening, welke dient om drinkwater te verschaffen. In ons land wordt uit den put het water opgehaald door middel van een daarin neergelaten emmer. Op hooggelegen plaatsen heeft men diepe putten, bijv. te Hoog Soeren, te Bentheim enz. Artesische putten worden geboord, en uit deze komt het wa...

1) Zie PUTTEN 2). 2) een der zonen van Cham; Gen. 10: 6; I Chron. 1:8; Ezech. 30: 5; Nah. 3: 9. Van hem stamde het volk af, dat Puteërs genoemd werd; Jerem. 46: 9: Ezech. 27: 10; 38: 5.