plunderen - regelmatig werkwoord uitspraak: plun-de-ren 1. met geweld leegroven of kapot maken ♢ de soldaten plunderden de streek waar ze doorheen kwamen 1. de ijskast plunderen [alles wat eetbaar...

(plunderde, heeft en is geplunderd), roven, stelen, als buit meenemen, resp. beroven, alles weghalen uit, het zich wederrechtelijk toeëigenen: de soldaten plunderden drie dagen lang; (oneig.) ontdoen van de inhoud of van wat eraan zit: die struik is door de spreeuwen letterlijk geplunderd, er zit nagenoeg niets meer aan; (fig.) een schrijver &...

(plunderde, heeft geplunderd), roven, stelen, als buit meenemen, resp. beroven, alles weghalen uit: de stad werd geplunderd; de soldaten plunderden drie dagen lang; — (oneig.) ontdoen van de inhoud of van wat er aan zit: die kerseboom is letterlijk geplunderd, er zit nagenoeg niets meer aan; — voor die zieke heb ik mijn...

van ’t oude plunder, dat kleeding, huisraad bet.; als denominatief wil het woord dus zeggen: de kleeding, ’t huisraad wegnemen, vooral door soldaten; de afleiding heeft hier nl. zoog. „beroovende” (privatieve) kracht, zooals in villen (= ’t vel wegnemen), schillen, ragen, enz. In het Middelned. bestond ook plunde of pl...

Plunderen (plunderde, heeft geplunderd), rooven, stelen, alles weghalen: de stad werd geplunderd; — buitmaken: de soldaten plunderden drie dagen lang; — een reiziger is door struikroovers geplunderd, alles wat van waarde was, is hem afgenomen; — die kerseboom is letterlijk geplunderd, er zit nagenoeg niets meer aan: — voo...